جواد رقوی در نشست تخصصی «عدالت و محبت در ادیان»، از سلسله نشست‌های تخصصی نخستین «همایش بین‌المللی امام رضا(علیه السلام) و گفت و گوی ادیان» که در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد با طرح چند پرسش به بحث محبت در ادیان الهی پرداخت.
وی عنوان کرد: منشأ پیدایش عالم چیست و چه چیزی سبب وجود عالم شده است؟ چه چیزی موجب شد خدا دست به خلقت عالم بزند و ... سؤالاتی است که در بحث‌های کلامی مطرح می‌شود. از منظر شیخ الرئیس ابو علی سینا، بحث محبت و حب الذات موجب پیدایش این عالم شده است.
رقوی با اشاره به اینکه زندگی اجتماعی برای بشر امری ضروری است و سعادت انسان در گرو نحوه همزیستی اجتماعی است، ادامه داد: نمی‌توان نسبت به نوع همزیستی با دیگران بی تفاوت بود و هر طریقی را در همزیستی پیمود؛ از این رو بهترین روشی که سعادت اکثری بشر را تأمین کند همان روشی است که قرآن بشر را به آن توصیه می‌کند و آن همزیستی اخلاقی است.
وی با تبیین منشأ الزام‌های اخلاقی پرداخت وگفت: آنچه می‌تواند منشأ الزامات اخلاقی باشد حب الله است. مهمترین عامل در تربیت و استقرار ارزش‌های اخلاقی محبت است، زیرا محبت میان افراد جامعه الفتی طبیعی ایجاد می‌کند و جامعه را مانند پیکر واحد قرار می‌دهد.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی العالمیه اظهار کرد: هرکدام از انبیاء و اوصیا در کلام الهی ملقب به صفت خاصی شدند حضرت آدم صفت صفی‌الله، حضرت ابراهیم خلیل‌الله، حضرت موسی کلیم‌‌الله و پیامبر بزرگ اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) به حبیب الله ملقب هستند.
وی افزود: ائمه معصومان(علیهم السلام) که به مقام امامت رسیدند، میراث‌دار علم ‌و فضایل پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) هستند. صفت حب در تمام ائمه اطهار مشاهده می‌شود. آنان نسبت به خدا، خانواده، مردم، مومنان و حتی مخالفان خود با محبت رفتار می‎کردند و این صفت را از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به ارث بردند.