دکتر خسروپناه ابراز کرد: مقوله تربیت و تعلیم از دوران جنینی آغاز می‌شود و اختصاص به دوران جوانی و نوجوانی ندارد؛ تربیت اخلاقی کودک به لحاظ تاثیرپذیری حساس‌تر است، قلب کودک و نوجوان همچون زمین خالی است و به راحتی می‌توان آموزه‌ها و معارف را در جان این دوره سنی قرار داد.
این استاد دانشگاه در ادامه به روشهای تربیت کودک از منظر امام علی(ع) اشاره کرد و گفت: سه مقوله مبانی، روش و تکنیک‌های تربیت اخلاقی در بحث تربیتی کودک با هم پیوند وسیعی دارند.
وی به تبیین دو مبنای مهم تربیت اخلاقی انسان‌شناختی و معرفت‌شناختی پرداخت و تصریح کرد: مبانی انسان‌شناختی از منظر اسلام این است که انسان فقط یک موجود ملکی و مادی نیست، بلکه موجود ملکوتی و الهی نیز هست؛ انسان موجودی است که یک قوس نزول و صعودی و یک نزول و تجلی داشته است.
حجت‌الاسلام دکتر خسرو پناه، با بیان اینکه کل عالم تجلیات اسما و صفات الهی هستند، افزود: پروردگار متعال، انسان را به گونه‌ای خلق کرده است که می‌تواند تجلی و ظهور اسما و صافت الهی باشد که در این صورت انسان به کمال می‌رسد و این انسان ماموریت صعود و سلوک دارد  تا به مرحله خلیفه‌الله برسد.
وی بیان کرد: مبنای معرفت‌شناختی، پیوند ایمان و تعقل است که هم تعقل استدلالی و هم تعقل تجربی است؛ معیار  ایمان‌گرایی، عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی محض نیست بلکه عقل در اسلام یک منبع معرفتی است که قوه استدلال‌گری، تجربه گری و ایمان دارد.
ایشان همچنین به پیوند عقل و دین‌داری و ایمان اشاره کرد و افزود: اگر دو مبنای انسان‌شناختی و معرفت‌شناختی را بپذیریم، روش تربیت اخلاقی جز روش اجتهاد چیز دیگری نخواهد بود. روش اجتهاد دارای روش استدلال و روش بهره‌گیری ازنقل دینی است.
وی بهترین روشی که به انسان کمک می‌‌کند از متون دینی به حل مشکلات زمانه برسد را همین روش اجتهاد برشمرد و گفت: تکنیک‌های الگوسازی،داستان‌سرایی، موعظه و... تکنیک‌هایی هستند که با روش اجتهاد قابل استفاده است و برای بحث تربیت اخلاقی کودکان می‌توان از آن بهره برد.