شیوه محدثان کهن شیعی چنین نیست که به تعریف صریح مفاهیم طرح‌شده خود بپردازند. ازاین‌رو نیاز است با دقت در عنوان دهی و نیز احادیثی که در هر باب جای‌داده‌اند، معنای مفروض آنان را حدس زد.

وی عنوان کرد: برای تبیین نظر محدثان، مدلی وجود دارد که شامل سه بخش «معناشناسی»،  «ارزش‌گذاری» و «کاربردشناسی» است.

این دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث به معنای لغوی عفاف اشاره کرد و گفت: واژه عفاف در زبان فارسی به پاک‌دامنی و دوری از زشتی و گناه ترجمه می‌شود؛ اما در زبان عربی به معنای خودداری و خویشتن‌داری است. لغت‌دانان عرب متعلق این خویشتن‌داری را به‌گونه‌ای متفاوت اما متقارب بیان کرده‌اند. کلینی همان معنای لغت‌دانان را از عفت یعنی خویشتن‌داری از زشتی را مدنظر دارد و توسعه و تضییق معنایی یا تغییری دیگر را در عفت اعمال نکرده است. کلینی نیز متعلق عفت و خویشتن‌داری را کارها و خواسته‌های زشت و ناروا می‌داند که باید خویشتن را از آن‌ها دور کرد و نگاه داشت.

وی در تعریف عفاف از منظر علامه محمدباقر مجلسی افزود: «علامه محمدباقر مجلسی پرکارترین محدث شیعی و دارای کتاب‌های متعدد ازجمله جامع حدیثی بزرگ بحارالانوار‌است. این کتاب، حاصل تلاش مجلسی(ره) دریافتن و به دست آوردن کتاب‌های دربردارنده حدیث، گردآوری روایات و دسته‌بندی موضوعی و فهم و شرح  آن‌ها است. بحارالانوار  رویکردی فراگیر دارد هرچند بیشتر به احادیث غیر فقهی مانند احادیث اعتقادی و اخلاقی و تاریخی پرداخته است.

گفتنی است؛ در پایان این میز، حجت‌الاسلام دکتر حسین بستان دبیر علمی میز، به جمع‌بندی مطالب مطروحه سخنرانان پرداخت.