محسن نوغانی، دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد در میزگرد علمی- تخصصی با عنوان «منزلت تربیت در منظومه اخلاق اسلامی» که با حضور دکتر جمیله علم‌الهدی، دانشیار دانشگاه علوم تربیتی شهید بهشتی، حبیب رحیم‌پور ازغدی، سردبیر مجله تلویزیونی زاویه و جمعی از محققان و پژوهشگران در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهش‌های اسلامی برگزار شد، به تبیین موضوع «نسبت تربیت، توسعه و پیشرفت در منظومه انقلاب اسلامی» پرداخت.
وی گفت: الگو و راهبرد توسعه و پیشرفت بر پایه گفتمان انقلاب اسلامی ومولفه‌های اساسی آن همچون عدالت، معنویت و دین‌داری، بسط و تعمیق آرمان‌ها و ارزش‌های اسلامی- ایرانی و از همه مهم‌تر تأسیس تمدن نوین اسلامی یکی از چالش‌های اساسی در حوزه سیاست‌گذاری کلان در نظام جمهوری اسلامی از بدو تأسیس تاکنون بوده است.
وی ادامه داد: در این میان از مهم‌ترین ابعاد چالش نسبت آموزش‌وپرورش به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای اجتماعی با الگوی توسعه و پیشرفت و همسازی و هماهنگی مورد انتظار بوده است.
این استاد دانشگاه در ادامه در پاسخ به این سؤال که آیا آموزش پرورش نهاد است و یا نظام آموزشی؟ گفت: نگاه ما به آموزش پرورش نهادی نیست؛ خواستگاه نهاد، نیازهای درون‌سازی است که در بستر تحول جامعه رخ می‌دهد؛ نهاد یک پروسه تاریخی درون‌زا است و انعطاف‌پذیری بالایی دارد.
وی ذات انقلاب اسلامی را فرهنگ دانست تصریح کرد: انقلاب‌هایی همچون فرانسه و روسیه کمتر فرهنگی بوده و بیشتر در حوزه چالش‌های اقتصادی و سیاسی بوده است اما انقلاب اسلامی کاملاً رنگ فرهنگی دارد و یکی از ریشه‌های آن چالش سنت و مدرنیته است و دعوای این دو دعوای فرهنگی است.
نوغانی با اشاره به بحث توسعه و پیشرفت، ابراز کرد: ما شش برنامه توسعه از بدو انقلاب داشتیم که این برنامه‌ها بیش از آنکه مبتنی بر سنت باشد مبتنی بر مدرنیته بوده است؛ پروسه توسعه باید همه‌جانبه، پایدار متوازن و درون‌زا باشد اما متأسفانه برنامه‌های توسعه در مسیر هم نیستند و در یک ریل حرکت نمی‌کنند.
وی بابیان اینکه ما الگوی مدونی برای علوم انسانی نداریم، افزود: راه اصلاح نظام آموزش‌وپرورش سند بنیادین تحول است؛ صاحب‌نظران تعلیم و تربیت باید طرح‌واره مشخصی برای علوم انسانی ارائه دهند.