دکترجمیله علمالهدی، عضو هیئتعلمی دانشگاه شهید بهشتی تهران، در میزگرد علمی- تخصصی با عنوان «منزلت تربیت در منظومه اخلاق اسلامی» که با حضور جمعی از محققان و پژوهشگران در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهشهای اسلامی برگزار شد، به تبیین موضوع «نسبت تربیت دین و سکولاریسم در منظومه انقلاب اسلامی» پرداخت.
وی عنوان کرد: یکی از وجوه امتیاز انسان از سایر جانداران نیاز مبرم و حیاتی او به تربیت است؛ زیرا بقای موجودات اغلب به تولیدمثل وابسته است ولی مراقبتهای هوشمندانه طبیعت از نوزاد جانداران، بخش مکمل تولیدمثل بوده و برای بقای آنان ضروری است.
دکترعلمالهدی تصریح کرد: چه انسان را حیوان پیشرفته و حیوان ناطق بدانیم و چه او را گونهای متمایز و برتر از حیوان تصور کنیم درهرصورت تربیت بهعنوان بخش مکمل تولیدمثل انسان بقای ما را تضمین میکند؛ بنابراین تعلیم و تربیت نسبت به شکلگیری و توسعه جامعه تقدم رتبی و زمانی دارد.
وی در ادامه به نسبت تربیت و دین اشاره و تصریح کرد: دین همان برنامه تربیتی انسان و تضمینکننده حیات شخصی و اجتماعی اوست که حضرت باریتعالی برای تحقق حیات انسانی به او عطا کرده است؛ قرآن نیز بر ماهیت حیاتبخشی دین یا همان دعوت انبیاء تأکید دارد.
عضو هیئتعلمی دانشگاه شهید بهشتی تهران ادامه داد: مخالفت با دین که بهخصوص در عصر مدرنیته به یک جریان منسجم فراگیر و همهجانبه تبدیلشده است و با عنوان سکولاریسم شناخته میشود نیز جنبه تربیتی تأثیرگذاری خود را دارد.
وی بابیان اینکه تربیت سکولار در توسعه و تثبیت مدرنیته، گسترش استعمار و سلطه همهجانبه جوامع غربی بر سایر جوامع و ازجمله کشور ما نقش بسزایی داشته است، گفت: تربیت سکولار هرچند یکی از عوامل پیدایش و توسعه استعمار است، ولی درواقع در زمره عوامل شکلگیری و گسترش انقلابهای مدرن قرار میگیرد.
دکترعلمالهدی خاطرنشان کرد: تربیت سکولار در بستر رنج و مشقت غیرقابل وصفی که با استعمار برای مردم دنیا به ارمغان داشت، در افزایش خودآگاهی و مهارتهای فکری مردم و همچنین در توسعه فناوریهای ارتباطی نقش بسزایی داشته است و از این طریق به شکلگیری انقلابهای مدرن و آزادیبخش کمک کرده است.
وی ادامه داد: تربیت دینی سبب شد مردم مسلمان و رهبری که ارکان انقلاب و عهدهدار واقعی هزینههای سنگین آن بودند اهداف انقلاب را تا ماورای رفاه دنیوی بالابرده و علاوه بر استقلال، آزادی و عدالت، بر تحقق و تثبیت دین در جامعه پافشاری میکنند.