امروز دهم ماه مبارک رمضان مصادف با وفات بانوی بزرگواری است که خدمات زیادی در صدر اسلام داشته و به عنوان همسر پیامبر(ص) نقش به سزایی در ترویج مکتب اسلام ایفا کرده است. از همین رو بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی به معرفی اثری با عنوان «زندگانی بانو خدیجه کبری» می پردازد.
اثرحاضر دربردارنده زندگانی سراسر فداکاری و افتخار این بانوی بزرگوار است و «پرتوهایی از زندگانی بانو خدیجه کبری(س)»، «حضرت خدیجه کبری(س) پیشگام در جهاد اسلام» و « سوی بهشت برین و عام الحزن» از موضوعات و مباحث اصلی این کتاب است.
«جایگاه حضرت خدیجه(س) در جاهلیت»، «اهمیت این بانوی گرامی در اسلام»، «تجارت و وصلت»، «دعوت پنهانی به اسلام»، «ستم‌های هولناک بر پیامبر(ص)»، «در شعب ابوطالب»، «اندوه حضرت فاطمه(س)»، «زمان وفات» و...نیز از دیگر موضوعاتی است که در این کتاب به آن اشاره شده است.
در بخشی از این اثر آمده است: بانو خدیجه کبری(س) در برپایی و شکل گیری دین اسلام، در روزگار رنج و غربت این دین، سهمی به سزا و شایان داشت. او نه تنها با بذل دارایی انبوه خویش بازار اسلام را رونق بخشید، بلکه با غمخواری، دردهای پیامبر(ص) را نیز بر او آسان می ساخت و دلگرمی اش می داد تا دعوت خویش را پی گیرد.
ام البنین خدیجه کبری(س) از مهم ترین عناصر پویایی و شکل گیری اسلام در روزگار رنج و غربت این آیین بود؛ نه از آن روی که با بذل دارایی انبوه خویش اسلام را انتشار داد و نو مسلمانان بینوا را زیر بال و پر گرفت، بلکه به سبب نقش مثبت او در همدردی با پیامبری که به شدت رنج می کشید و سرکشان و نابخردان قریش، زشت و زننده به او بی حرمتی می‌کردند.
در بخشی از مطالب این کتاب همچنین به وصیت نامه ابوطالب(ع) اشاره و آورده شده است: هنگامی که ابوطالب(ع) احساس کرد مرگش نزدیک شده است، در وصیتی جاودان به پسران و دیگر خاندانش چنین فرمود: «شما را وصیت می کنم که بنای کعبه را بزرگ دارید که خشنودی خدا، قوام زندگی و ثبات سرزمین در آن است. پیوند خویشاوندی را نگاه دارید و آن را نگسلید، زیرا پیوند با خویشاوندان اجل را به تاخیر می اندازد و شمارتان را بسیار می کند».
کتاب «زندگانی بانو خدیجه کبری» در قطع رقعی به قلم باقر شریف القرشی نوشته شده و کار ترجمه این اثر را محمد تقدمی صابری بر عهده داشته است.