حجت‌الاسلام مجتبی الهی خراسانی استاد حوزه و دانشگاه در نشست علمی «مسائل تربیت دینی در دوره پساکرونا تنگناها و فرصت‌ها» که ظهر امروز در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، عنوان کرد:تربیت انسان تربیت مبتنی بر دین است و وقتی از حوزه تربیت عبادی سخن می گوییم مراد تربیت در حوزه عبادت است.
وی به تنوع عبادات در حوزه اسلام و تفاوت عبودیت و عبادت پرداخت و تصریح کرد: عبودیت جوهره تربیت است؛ بزرگترین ویژگی پیامبر بزرگ اسلام(ص)، عابد بودن ایشان نیست بلکه عبد بودن است؛ کسی که اخلاق دارد مناسبات خانوادگی را به صورت صحیح سامان داده و در مسیر عبودیت حرکت می کند.
این استاد حوزه و دانشگاه، ادامه داد: چالش‌ها و ظرفیت‌های ایام کرونا  در حوزه بینش‌های دینی و رفتارها و کنش‌ها بود که این مسئله بسیار مهم بوده و باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: ایام کرونا نشان داد تا حد زیادی تربیت اسلامی در شکل دهی رفتارها نقش دارد؛ اگر چه در ایام کرونا به لحاظ حجم استرس‌های زیاد افراد، شاهد رفتارهای پرخاشگرانه بودیم از طرفی نیز شاهد هم دلی‌، دگر دوستی، تحمل‌پذیری، خویشتنداری و... بودیم که این رفتارهای مهربانانه و انسان دوستانه ریشه در تربیت دینی و اسلامی افراد دارد.
 حجت‌الاسلام الهی خراسانی، با اشاره به چالش فرو کاستن دین در ایام کرونا، تصریح کرد: در این ایام، دین اسلام در بخشی از باورهای عامیانه دچار بحران شد و  دین اسلام در بخشی دیگر از جامعه نیز فرصت بروز و ظهور و به اشتراک گذاری پیدا کرد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از چالش‌های کرونا، بحران در باور عامیانه نسبت به فلسفه و باور دعا و عبادت بود که متاسفانه اجابت دعا با قضاء حاجت اشتباه گرفته شد، اجابت دعا لبیک خدا به ارتباط بنده با خود اوست.
این استاد دانشگاه همچنین خاطر نشان کرد: کرونا موجب شد عادات دینی همچون برپایی نماز جماعت، زیارت، دعا و نیایش دسته جمعی و... دچار مشکل شود که ترک این عادات دینی به شدت موجب اضطراب شد؛ کرونا به ما فهماند دینداری ما از سر عادت بوده است.