محسن شرفایی پژوهشگر بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی در این نشست که امروز با حضور جمعی از پژوهشگران و محققان در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، به تبیین مفهوم شناسی زیارت در دین یهود پرداخت و گفت: در زبان عبری واژه «علیا» برای تشرف به سرزمین مقدس استفاده می شود که در لغت به معنای «بالا رفتن» است.
وی عنوان کرد: این واژه از کهن ترین ادوار برای زیارت اورشلیم در سه جشن مشهور که به «شالوش رگالیم» معروفند به کار می رود.تورات دستور می دهد که همه مردان بایستی در سه موعد یعنی جشن های «فصح»، «شاوعوت» و «سوکوت» به اورشلیم بروند و به حضور خداوند یهود حاضر شوند.
این پژوهشگر در ادامه به مبانی زیارت از منظر یهود اشاره کرد و گفت: اصول اساسی دین یهودیت در فرامینی به نام ده فرمان آمده که مبنای آن املا خداوند بر حضرت موسی(ع) در طوربوده است. ازاین فرامین سه اصل نخست به توحید اختصاص دارند.
شرفایی طهارت، تقدیم پیش کش، طواف و وقوف در اورشلیم را از آداب زیارت دین یهود برشمرد و اضافه کرد: زیارت در شکل سنتی خود سه مرحله دارد، نخست شروع سفر، دوم اقامت در حرم، معبد یا مکان زیارتی و مواجهه با امر مقدس و سوم بازگشت به وطن است.
وی همچنین در ادامه به تاریخچه زیارت در دین یهود اشاره و اظهار کرد: حضرت ابراهیم(ع) نخستین زائر است که عازم کنعان شده و پس از ایشان حضرت یعقوب به کنعان و آرام سفر کرده است.
شرفایی با بیان اینکه زیارت در دین یهود ریشه هایی کهن و عمیقی دارد، گفت: عمده این زیارت ها در متون مقدس دین یهود دیده می شود؛ بر این اساس در دین یهود معبد اورشلیم نخستین مکان مقدس یهودیان و آرامگاه بزرگان، انبیاء و اولیا و حکمای یهود در مرتبه های دیگر قرار دارند.