علیرضا ابراهیم نویسنده کتاب «مناظرات امام رضا(ع) با علمای یهود»، در این نشست که امروز با حضور جمعی از محققان و پژوهشگران در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، اظهار کرد: یهودیان از اقلیت‌های مهم در سرزمین‌های اسلامی بودند و حضور تاریخی آنان همواره با تعاملات و تقابل های اعتقادی با مسلمانان همراه بوده است.
وی ابراز کرد: امام رضا(ع) نیز در دوران مبارک حیات خویش دست‌کم سه مرتبه با رئیس جوامع یهودی (موسوم به رأس الجالوت) مناظره کرده و مطالبی را با آنان مطرح کرده‌اند؛ مناظرات ویژه این امام بزرگوار، در شهر مرو با حضور مأمون خلیفه عباسی شهرت بیشتری دارد،.
این پژوهشگر ادامه داد: حضرت در این مناظرات به‌ویژه بر منابع اصیل یهودی تأکید داشتند و با استناد به آن‌ها کوشیدند تا نگاه رأس الجالوت به مقوله نبوت را تغییر دهد و نبوت پیامبر اسلام(ص) را اثبات کنند.
این نویسنده تصریح کرد: امام رضا(ع) متون یهودی را به زبان‌اصلی قرائت می‌کردند و با فضایل و نشانه‌های پیامبر بزرگ اسلام(ص) در آن‌ها جایگاه خاتم‌الانبیاء را به رأس الجالوت متذکر می‌شدند. قوت استدلال‌های امام موجب شد تا رأس الجالوت تمکین کرده و فرمایشات امام را بپذیرند.
وی خاطرنشان کرد: حضرت رضا(ع) با شیوه استدلالی خاصی که داشتند، نگاه رأس الجالوت را از معجزه گرایی صرف خارج کردند و بر عمق گرایی در اثبات نبوت تأکید کردند. این تغییر به‌وضوح در آثار کلامی یهود، مثل الامانات، العقاید و.. قابل‌ملاحظه است.
ابراهیم تصریح کرد: استنادات امام رضا(ع) به کتاب مقدس و توجه کمتر به کتاب «تلمود» که کتاب مقدس یهودیان است، سبب شد تا نقش کتاب قرآن در استنباطات موردتوجه قرار گیرد؛ از این دیدگاه نیز جریان توجه بیشتر به کتاب مقدس در دین یهود قابل‌ملاحظه بوده و تأثیر امام رضا(ع) در آن قابل تحقیق است.