حجت‌الاسلام مهدی شریعتی تبار مدیر گروه فقه و اصول بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی، در این وبینار، به تبیین موضوع «الگوگیری از حضرت ابراهیم(ع) در ظلم ستیزی» پرداخت و عنوان کرد: خداوند متعال مقام امامت و پس از آن مقام خلیل الله را پس از امتحانات سخت به حضرت ابرهیم(ع) عطا کرد.

وی ابراز کرد: حضرت ابراهیم فراز و نشیب‌های سختی را پشت سر گذاشتند و در همه‌جا و همه وقت، تسلیم فرمان خدا بودند ایشان تمام رنج‌ها را در راه خدا تحمل کردند، در تمام آزمایش‌های الهی قبول شدند و شایستگی خود را به اثبات رساندند.

این پژوهشگر با بیان اینکه یکی از امتحانات سخت حضرت ابراهیم(ع) قربانی کردن حضرت اسماعیل(ع) بود که پس از این امتحان به جایگاه امامت رسیدند، تصریح کرد: خداوند خواست حضرت ابراهیم(ع) را در مورد اسماعیل نیز امتحان کند، امتحانی که بزرگ‌ترین و نیرومندترین انسان‌ها را از پای در می‌آورد؛ آن امتحان قربانی کردن حضرت اسماعیل است که گرچه اجرای این فرمان، بسیار سخت است، اما برای ابراهیم بودکه قهرمان تسلیم در برابر فرمان خدا است.

وی به تفسیر آیه 6 سوره ممتحنه در خصوص الگوگیری از حضرت ابراهیم(ع) اشاره کرد و گفت: در این آیه آمده است:«البته برای شما مؤمنان هر که به خدا و ثواب عالم آخرت امیدوار است اقتداء به ابراهیم و یارانش نیکوست و هر که روی از خدا بگرداند، خدا از طاعت خلق کاملا بی‌نیاز و به ذات خود ستوده صفات است».

این پژوهشگر در ادامه خاطر نشان کرد: ظلم  در فرهنگ قرآن و سایر جوامع در سه قسمت تعریف می شود، نخست  ظلم به خدا که شرک است، دوم ظلم به مردم و تجاوز به جان، مال و آبروی آنان است و دیگری ظلم کردن به نسل است که با  گناه و تجاوز به حدود الهی تحقق می یابد.

حجت الاسلام شریعتی‌تبار ادامه داد: نمونه ای از مبارزات حضرت ابراهیم(ع) در این سه نوع ظلم مشاهده می شود. در هر کدام از آزمایشات که حضرت ابراهیم(ع) موفق می‌شد به مقامی می‌رسید؛ در مرحله نخستِ آزمایش عبدالله شد، در مرتبه دوم که پیروز شد به مقام نبی الهی رسید و بعد خلیل الله شد؛ در برابر بالاترین آزمایش که در رابطه با فرزندش بود و از آن هم سرافراز بیرون آمد مقام امامت که از نبوت بالاتر است را به ایشان عطا کردند.

وی با بیان اینکه حضرت ابراهیم(ع) تسلیم محض خدا بود گفت: تسلیم همیشگی خدا بودن و غلبه بر نفس، درس بزرگی برای همه انسان هاست که برای رسیدن به قله‌های پیشرفت و ارتقا و همچنین زندگی سعادتمندانه باید از علاقه‌های دنیایی خود بگذریم و از خداوند متعال و ائمه اطهار(ع) پیروی کنیم.