به گزارش اداره روابط عمومی و بین‌الملل بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، این نشست با حضور حجت الاسلام سید محمود مرویان حسینی مدیر عامل بنیاد پژوهشهای اسلامی، حجت الاسلام محمد حسن مومن‌زاده مدیر گروه مطالعات قرآنی و جمعی از محققان و پژوهشگران در تالار شیخ طوسی بنیاد برگزار شد.
حجت الاسلام مومن زاده مدیر گروه مطالعات قرآنی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، در ابتدای این جلسه ابراز کرد: بحث امام به عنوان یک مدخل در کتاب «المعجم فی فقه لغه القرآن و سربلاغته» آمده است.
وی با اشاره به تفسیر آیه 124 سوره بقره گفت: در این آیه آمده است: «به یاد آر هنگامی که خدا ابراهیم را به اموری امتحان فرمود و او همه را به جای آورد، خدا به او گفت: من تو را به پیشوایی خلق برگزینم، ابراهیم عرض کرد: به فرزندان من چه؟ فرمود: اگر شایسته باشند می‌دهم، زیرا عهد من به مردم ستمکار نخواهد رسید».
این پژوهشگر ادامه داد: از این آیه چند نکته برداشت می‌شود نخست اینکه حضرت ابراهیم(ع) وقتی به مقام امامت رسیدند، ذریه ای داشتند و نکته دیگر امتحانات و ابتلائات این حضرت است.
وی تصریح کرد: مقام امامت یک مقام بخشیده شده از طرف خداست و بدون حساب کسی به این مقام نمی‌رسد، حضرت ابراهیم(ع) در آزمایشات سختی که یکی از آن‌ها سر بریدن فرزندش حضرت اسماعیل(ع) بود، سربلند بیرون آمدند و به مقام امامت نائل شدند.
حجت الاسلام مومن‌زاده ادامه داد: درسی که از این آیه می‌گیریم این است که اگر می‌خواهیم به مقامی برسیم باید تلاش کرده و سختی‌های بسیاری را تحمل کنیم.
وی با بیان اینکه صبر، انسان را به مقام بالایی می‌رساند، گفت: تمام بی صبری‌های انسان به دلیل عدم آکاهی اوست؛ حضرت ابراهیم(ع) آگاه است و جنبه الی الله و نورانیت را می‌بیند، صبر ائمه اطهار(ع) نیز نشانگر آگاهی آنان و اشراف داشتن به عالم ملکوت است.
حجت الاسلام مرویان حسینی، مدیر عامل بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی نیز در ادامه این جلسه عنوان کرد: این کرسی ترویجی بهانه‌ای است برای ارائه بحث‌های علوم اسلامی و موضوع امامت که از موضوعات پایه است.
وی ادامه داد: در کتاب «تفسیر المیزان» از منظر علامه طباطبایی در بحث امامت 7 نکته در سوره 124 سوره بقره استخراج شده است. نخست اینکه امامت مقامی است که از سوی خدای متعال باید کسب شود.
مرویان ادامه داد: نکته دیگر اینکه امامت باید همراه عصمت باشد و زمین هیچ‌گاه خالی از امام نیست، امام موید من عند الله است و اعمال بندگان از نظرامام پوشیده نیست.
وی بیان کرد: نکات دیگری که از این سوره می‌توان برداشت کرد این است که امام به تمام نیازهای انسان چه نیازهای اخروی و چه معنوی و... آگاهی دارد و نکته آخر این که محال است کسی به لحاظ فضایل انسانی ما فوق امام باشد.
این مقام مسئول تصریح کرد: علامه طباطبایی ذیل این آیه منظومه‌ای از امام شناسی را مطرح کرده است؛ وقتی از امامت سخن می‌‌گوییم باید به هدایت معنوی نیز اشاره داشته باشیم.
حجت الاسلام مهدی شریعتی‌تبار مدیر گروه فقه و اصول بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی نیز با بیان اینکه ما در بحث امامت نخست به سراغ آیات تبلیغ و ولایت می‌رویم، گفت: در آیه 124 سوره بقره به «هدایت به امر» اشاره شده است که از آثار و برکات و ویژگی‌های امامت است.
وی ادامه داد: مقام امامت فوق مقام نبوت است و مقام امامت در جایگاه ملکوتی است و مناصب الهی حقیقی بوده و تشریفاتی نیست.
حجت الاسلام علی جلائیان معاون پژوهشی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی نیز در ادامه این جلسه عنوان کرد: آیه 124 سوره بقره، پشتوانه فکری و اعتقادی شیعه برای امامت ائمه معصومین(ع) است.
وی با بیان اینکه واژه امتحان در این آیه برای انتخاب یک علم الهی مطرح شده است، گفت: امتحان و ابتلا به معنای آگاه شدن خدا و همچنین بروز استعدادهای نهفته و تلاش برای استحقاق پاداش نیست بلکه به معنی انتخاب یک علم الهی است.