حجت الاسلام و المسلمین مهدی شریعتی تبار در نخستین جلسه کلاس آموزش ضمن خدمت با موضوع اخلاق که در محل نمازخانه بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، عنوان کرد: ایمان یکی از مبادی اخلاق است. ایمان به معنی خود را در محضر خدا دیدن و توجه به الطاف خداوندی و احسان‌ها و کرامات او است.
وی ابراز کرد: یادآوری مواضع اخلاقی حکیمانه و مسائل تربیتی از زبان معصومین (علیهم السلام) و توجه به آیات و روایات مسئله‌ای است که انسان همواره و پیوسته به آن نیازمند است.
شریعتی‌تبار ادامه داد: مشکلی که در مجالس وعظ و تذکرات اخلاقی، چه در فضای عمومی و چه در جلسات خصوصی داریم این است که در ذهن مخاطبان این سوال پی می‌آید، آیا واعظ و سخنران خود به مواعظ و تذکراتش عمل می‌کند یا خیر؟ اگر این شبهه در ذهن مخاطب به وجود آید، آن موعظه و تذکر دیگر در نفس شنونده اثر گذار نخواهد بود.
وی با بیان اینکه ما در جامعه مشکلات اخلاقی زیادی داریم و این مشکلات عوامل مختلفی دارند، افزود: باید گوینده و شنونده هر دو به تذکرات اخلاقی عمل کنند و علاوه بر عمل کردن گوینده به تذکراتش، باید شنونده نیز شرایط مناسب را برای وعظ داشته باشد.
مدیر گروه فقه و اصول بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی با اشاره به حدیثی از امام باقر(ع) که می فرمایند: کسی که یک واعظ درونی و نفسانی که همان وجدان بیدار و نفس لوامه است را نداشته باشد، سخنان و مواعظش در دیگران اثر نمی‌گذارد، اضافه کرد: امام جواد (ع) نیز در این‌باره می‌فرمایند: توفیق الهی، واعظی در نفس خود که باید آن را حفظ کرد و قبول و پذیرش نصیحت ناصحان دلسوز و خیر خواهانی که به ما تذکر می‌دهند، سه خصلتی است که مومن در زندگی ایمانیش به آن نیازمند است.
وی خاطر نشان کرد: در خطبه 222 نهج البلاغه به مناسبت آیه‌ای در قرآن با مضمون «ای انسان چه چیز تو را مغرور کرده و جرات به تو داده که با پروردگار کریمت این گونه عمل کنی؟ و چه چیز به تو اجازه داده که گناه کنی؟» آمده است: انسان در پاسخ به این سوال از هیچ دلیل و بهانه‌ای برای گناه و نافرمانی نداشته و عذر خواهی در روز قیامت هیچ توجیهی ندارد.
شریعتی تبار گفت: خدایی که رب شماست و صاحب اختیار شماست اوج کرامت و لطف هم دارد. توجه و معرفت به ارزش وجودی خود انسان است.همچنین در آیه‌ای از قرآن آمده است:«ای انسان تو خلیفته اللهی و ارزشت زیاد است. قدر خودت را بدان».
وی اظهار کرد: تمام بد اخلاقی‌ها و لجام گسیختگی‌ها در جامعه از این نشات می‌گیرد که انسان قدر خودش را ندانسته است. اگر کسی به کرامت نفسش توجه کند به خواسته‌های نفسانی‌اش توجهی ندارد.