حجت الاسلام و المسلمین مهدی شریعتی تبار در دومین جلسه کلاس آموزش ضمن خدمت اخلاق که با حضور جمعی از پژوهشگران و محققان در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، به تفسیر خطبه 223 نهج البلاغه پرداخت و عنوان کرد: نشانه این خطبه در سخن امیرالمومنین حضرت علی(علیه السلام) و در تفسیر آیه 6 سوره شریفه «انفطار» آمده است و مضمون آن هشدار از غرور زدگى‌ها است.
وی با بیان اینکه، امیر‌المومنین (علیه السلام) در این خطبه می‌فرمایند: «ای انسان چه چیز تو را مغرور کرده و جرئت داده که در برابر پروردگار کریمت بایستی و نافرمانی کنی؟» تصریح کرد:  امام علی(علیه السلام) در اين بخش از خطبه، انسان‌ها را به داورى بر خويشتن دعوت مى‌کند و دلايل محکوميت او را بر مى‌شمرد. از جمله اينکه انسان از يک سو، پيوسته در طريق نافرمانى گام مى‌نهد، ولى از سوى ديگر خداوند، همواره فضل و رحمتش را بر او فرو مى‌ريزد. 
شریعتی‌تبار، ادامه داد: این آیه شریفه دارای پیام‌های زیادی است و یک استفهام توبیخی دارد. انسانی که خلیفه خدا و مظهر اسماء الهی در روی زمین است و بهترین نظامات را به خودش اختصاص داده است، چگونه در برابر رب خودش مغرور می‌شود؟
وی افزود: مفهوم ربوبیت دارای سه نکته است. اولین نکته این است که خداوند مالک، صاحب و هستی بخش است و ما مملوک هستیم. مملوک وابسته به مالک حقیقی است. و معنای دیگر رب، خالقیت و تدبیر، هدایت گری و ساماندهی است. این به معنای آن است که خداوند متعال مخلوق را به حال خود رها نکرده است بلکه او را مدیریت کرده و برای او مربی فرستاده است.
مدیر گروه فقه و اصول بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی اظهار کرد: شایسته نیست انسان با جایگاه والایی که دارد، در برابر رب کریم مغرور شده و نافرمانی کند. 
وی عنوان کرد: در مناجات شعبانیه آمده است، خدایا اگر من را به جرمم مواخذه کنی من هم به عفو تو امیدوارم زیرا تو بخشنده‌ای.  اگر من را در قیامت و آتش دوزخ بیندازی در آنجا هم اعلام می‌کنم که تو را دوست دارم. 
شریعتی تبار به نکات دیگری در این خطبه اشاره و خاطر نشان کرد: برهان گناهكار، نادرست‏‌ترين برهان‏‌ها و عذرش از توجيه هر فريب خورده‏‌اى بى اساس‌‏تر است و خوشحالى او از عدم آگاهى است.