حجت‌الاسلام مهدی شریعتی‌تبار در سومین جلسه از دوره آموزشی ضمن خدمت با موضوع اخلاق که با حضور محققان و پژوهشگران دربنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، عنوان کرد: همه ما به تذکرات اخلاقی که در خطبه‌های شریف امیرالمومنین حضرت علی(علیه السلام) در نهج البلاغه بیان شده است، نیازمندیم.
وی تصریح کرد: اخلاق و تربیت دارای یک سلسله مبانی، پایه‌ها و اصول است. اگر یک مکتب تربیتی و اخلاقی یا یک مکتب و مذهب دینی پیروان خودش را به فضایل اخلاقی سفارش می‎کند، قطعا بر پایه اصولی بنا شده است. اخلاق و تربیت اسلامی یکی از پایه‌های مهم ایمان و اعتقاد به خداست.
شریعتی‌تبار افزود: اگر انسان خود را در برابر خالقی که مدبر، صاحب اختیار، هدایت‌گر و سامان بخش امور زندگی و همچنین در اوج لطف، کرامت، فیض و عنایت است، ببیند، مرتکب خلاف و گناه نمی‌شود و جرات مخالفت با پروردگار خود را ندارد.
وی در ادامه با اشاره به حدیثی از امام صادق(علیه السلام) ابراز کرد: من تمام علم و دانش مردم را در چهار نکته یافتم. اولین نکته اینکه انسان به پروردگار و خدایی که ما را خلق و هدایت کرده و مالک و صاحب اختیار ماست معرفت و عرفان داشته باشد. علم دوم این است که انسان خودش را بشناسد و به ابعاد وجودی خود توجه داشته باشد.
مدیر گروه فقه و اصول بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی خاطرنشان کرد: وقتی که این دو قدم طی شد باید به سراغ هدف خلقت برویم و مرحله آخر شناخت آفت‌ها، موانع و آثار بازدارنده است.
وی با بیان اینکه عالم واقعی کسی است که به قدر و منزلت خودش توجه کند، ادامه داد: اگر انسان قدر خود را بشناسد، به ارزش‌های وجودی خودش توجه می‌کند. نفس انسان عزت دارد و بسیار شریف و عزیز است. انسان باید نسبت به خود دلسوزی داشته باشد و به حقیقت و جایگاه بلند و نفسانی خود توجه کند.
شریعتی تبار بیان کرد: امیرالمومنین در خطبه 157 نهج البلاغه به موضوع خودسازی برای آخرت  می‌پردازند و در این رابطه می‌فرمایند: اى بندگان خدا روزگار بر باقيماندگان چنان می‌گذرد كه بر گذشتگان گذشته است. آنچه رفته، باز نمی‌گردد و آنچه بر جاى مانده، جاودانه نخواهد ماند.
وی افزود: در جای دیگری از این خطبه آمده است: هر كس كه غافل از خود، خويشتن را به ديگرى مشغول دارد، در تاريكي‌هاى حيرت زده می‌ماند و در ورطه‌هاى هلاكت می‌افتد. بهشت پايان راه پيشى گيرندگان و آتش، پايان راه تقصير كنندگان است.