سید محسن ناجی، مدیر مرکز همکاریهای اسناد و نسخ خطی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی در نشست تخصصی «جایگاه شیعیان در هند» با تأکید بر این که ادب فارسی از وجوه مشترک بین ایران و هند است، اظهار داشت: اگر در این محدوده زمانی خاص که چالشها و مشکلاتی برای شیعیان به وجود آمده است به وجوه مشترکی چون زبان، بین ملتها توجه شود، تصور بنده این است که بخشی از این مشکلات حل خواهد شد.
سید محسن ناجی با اشاره به کتاب «کاروان هند» احمد گلچین معانی، گفت: گروههای متعددی از مسلمانان ایران از شیعه و اهل سنت در دورههای تاریخی به ویژه صفویه و قبل از آن به هندوستان مهاجرت کردهاند که پایه گذار آثار متعددی در آنجا بودهاند؛ همچنین، بسیاری از بزرگان هند در آن دورۀ زمانی خاص، گرایشات مختلفی به زبان فارسی و شعر فارسی داشتند که آثار پرشماری به وجود آوردند.
ناجی افزود: تذکرههای متعددی از شعرای فارسی گوی هندوستان و ایرانیانی که در آنجا مهاجر بودند، منتشر شده است؛ شاید بزرگترین تذکرۀ موجود، «عرفات العاشقین» تقی اوحدی بلیانی باشد که نسخۀ منحصر به فرد و درجۀ یک آن در کتابخانۀ خدابخش هندوستان موجود است.
این پژوهشگر نسخ خطی و تصحیح متون بیان کرد: همت دوست بزرگوار ما جناب آقای دکتر خواجه پیری در جمعآوری و تلاش مفرطی که نسبت به تهیه تصاویراین نسخههای خطی در هند معطوف داشتند، بسیار قابل ستایش است.
سید محسن ناجی در ادامۀ سخنان خود از راجای محمود آباد که در این نشست به عنوان یکی از سخنرانان حضور داشت، خواست که به متون فارسی موجود در کشور هند، توجه بیشتری شود و نیز از تلاشی که برای حفظ و نگهداری نسخهها تاکنون صورت گرفته، تقدیر کرد.
ناجی تصریح کرد: کشورهای استکباری که اکنون توطئه و برنامهریزی دارند تا اختلافاتی بین مذاهب و ملل ایجاد کنند به دلیل نداشتن پشتوانۀ علمی، مادی و پیشینههای تاریخی با شکست رو به رو میشوند. اما آنچه دوستی بین ملت ایران و هند را پابرجا نگهداشته، آثار فارسی به جای مانده در زمینۀ ادبیات و تاریخ بوده است؛ پیوند ملت ایران و هندوستان، پیوندی فرهنگی است که شاید طی قرنهای متمادی بیش از ۵۰۰ تا ۶۰۰ سال در آنجا، پدید آمده است.
مدیر مرکز همکاریهای اسناد و نسخ خطی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی در پایان ابراز امیدواری کرد که کوشش متولیان امر در حفظ و نگهداری و احیای نسخ خطی ادبی و تاریخی بتواند به وحدت در بین مذاهب و شیعیان هندوستان بیانجامد.