حجت الاسلام رضا وطن دوست، مدیر گروه اخلاق و تربیت اسلامی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی گفت: انسان بر خلاف دیگر موجودات، ارتباطات عدیدهای دارد؛ ارتباط با خدا، همنوع، دنیا و ارتباط با خود از جملۀ این ارتباطات است.
وی ادامه داد: هرچند هریک از این ارتباطات نسبت به خود جایگاه خاص خود دارند، اما در این میان، ارتباط درون فردی در مقایسه با دیگر رفتارهای ارتباطی، اهميت ويژه و نقش زیرساختی دارد؛ چراکه اساس اصلاح رفتارهای انسان در دیگر حوزههای رفتاری به اصلاح رفتار او با نفس خویش برمیگردد.
این پژوهشگر تصریح کرد: نیک روشن است تا رفتار فرد با خویشتن خویش اصلاح نگردد، انتظار اصلاح رفتار او با خدا، همنوعان و طبیعت بیهوده و دور از واقع است. ازاینرو، به نظر ميرسد افرادي که قدر ارزشهاي خود را نمیدانند و از جايگاه خود در جهان آفرينش آگاهی ندارند، رفتار آنها بـا خـودشان نهتنها براساس معيارهاي انساني و دينـي نـيست، بلکه در رفتار با خدا، جامعه و طبيعت نيز مبنايي الهي يا مبنايی انساني که مبتني بر ارزشهاي انساني و اخلاقي است، ندارند.
وطن دوست با اشاره به اینکه شریعت مقدس اسلام داشتن رابطۀ درون فردی هرکس با خود را یک ضرورت میداند، ابراز کرد: اسلام به ضرورت برقراری رابطة انسان باخود سفارش کرده و غفلت از آن را ناروا دانسته است؛ همچنین سفارش کرده است که این رابطه باید همراه با نوعی تکریم نفس و حرمتگذاری به خود باشد.
مدیر گروه اخلاق و تربیت اسلامی بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی خاطر نشان کرد: قرآن کریم در ضرورت اصل برقراری رابطه با خود میفرماید: و لا تَکُونُوا کالّذین نَسُوا اللهَ فأنسیهم انفسَهَم. سورۀ حشر/19.
وی در اینباره که باید رابطة انسان با خود همراه با نوعی تکریم نفس باشد، گفت: امام علی(علیه السلام) فرمود: عِبادَ اللَّه! اللَّه اللَّه في أعَزِّ الأنفُسِ عَلَيكُم وأحَبِّهَا إلَيكُم؛ ای بندگان خدا! خدا را خدا را دربارة عزیزترین نفس و محبوبترین آن نسبت به خودتان.
حجتالاسلام وطن دوست همچنین به بخشی از سفارشهای امام صادق(علیه السلام) به عبدالله بن جندب اشاره کرد و گفت: امام میفرماید: لاتكن فظّاً غليظاً يَكرَهُ النّاسُ قُربَك و لاتكن واهناً يُحَقِّرُكَ مَن عَرَفَكَ؛ سختدل و ترشرو مباش که مردم از نزدیک شدن با تو اکراه داشته باشند. و زبون مباش که هرکه تو را شناسد کوچکت شمارد.