حجت الاسلام و المسلمین مهدی شریعتی تبار در سلسله جلسات اخلاق کارگزاران از منظر نهج البلاغه به حکمت 147 این کتاب شریف اشاره و عنوان کرد: امام علی (علیه السلام) در این حکمت می‌فرماید: «اى كميل، مرده‌اند آنان كه گنجوران مال‌اند، هر چند، به ظاهر زنده‌اند، ولى عالمان تا جهان برپاى است برجا می‌مانند با وجود اینکه اجسادشان از ميان مى‌رود، ولى آثارشان در دل‌ها موجود است».
وی ابراز کرد: امام علی(علیه السلام) در حالی که به سینه خود اشاره می‌کند، می‌فرماید: «بدان كه در اینجا علمى گرد آمده است، اگر براى آن عاملانى بيابم. آرى، يكى را يافتم كه نيكو در مى‌يافت ولى امين نبود؛ زيرا دين را وسيله رسيدن به دنيا ساخته بود و با نعمت خدا بر بندگان خدا برترى مى‌فروخت. و مى‌خواست به حجّت علم، اولياى خدا را مغلوب سازد».
این پژوهشگر ادامه داد: امیر مؤمنان حضرت علی (علیه السلام) در ادامه فرمایشات خود در حکمت 147 نقل می‌کند: «برخی افراد نیز هستند كه پيرو حاملان علم‌اند، ولى در شناخت رمز و راز علم بصيرتش نيست، در اولين شبهه كه بر او عارض مى‌شود، شك و ترديد در دلش شراره مى‌افروزد. نه اين و نه آن».
وی خاطر نشان کرد: امیدواریم که ما حامل علوم و معارف اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) و در خدمت دین باشیم و بتوانیم با قلم و بیانمان در مسیر زندگی و سیره ائمه اطهار(علیهم السلام) قدم برداریم و شایستگی دریافت معارف ناب آنان را داشته باشیم.