حجت‌الاسلام و المسلمین مجتبی الهی خراسانی معاون آموزشی دفتر تبلیغات خراسان رضوی در دومین همایش علمی «سیره امام رضا(علیه السلام) آموزه‌ها و کارکردها» که به همت نمایندگی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی در قم و دانشگاه قرآن و حدیث تهران در شهر ری برگزار شد، به تبیین موضوع «سلسلة الذهب در منابع اهل سنت» اشاره و اظهار کرد: قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) باید محور گفت‌وگوی بین مذاهب اسلامی باشد. وقتی از قرآن و سنت به عنوان عمود مشترک بین مذاهب سخن می‌گوییم اهل بیت(علیهم السلام) را جز جدایی ناپذیر سنت می‌دانیم.
وی با بیان اینکه حدیث سلسلة الذهب از احادیث محوری تشیع و تسنن است، بیان کرد: پافشاری بر محوریت اهل بیت(علیهم السلام) بحث مشترک معارف شیعی و سنی است و باید در برخی از احادیث تاریخی در گفت‌وگوی بین شیعه و سنی بر محوریت حدیث ثقلین تأکید شود؛ زیرا این حدیث صرفاً بر خلافت سیاسی ائمه(علیهم السلام) تأکید ندارد؛ بلکه بر مرجعیت علمی آنان تأکید دارد.
الهی خراسانی گفت: یکی از دستورالعمل‌های مناسب برای توسعۀ فعالیت‌های نهادهای پژوهشی و یا انتخاب موضوع برای پایان نامه‌ها می‌تواند میراث روایی مشترک بین شیعه و سنی باشد. منظور از میراث روایی اهل بیت(علیهم السلام) هستند که نمونه‌اش حدیث سلسلة الذهب است.
وی ادامه داد: این میراث روایی مشترک برای متفکران شیعی فرصت جدیدی را پدید می‌آورد تا با وسعت معارف حدیثی در حوزه اهل تسنن فراتر از احادیث نبوی آشنا شوند. حدیث سلسلة الذهب از این منظر اهمیتی خاصی دارد؛ بخشی از این اهمیت به دلیل مضمون بلند این حدیث و بخشی به خاطر سند طلایی آن است.
عضو هیئت مدیرۀ بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی افزود: حدیث سلسلة الذهب، حدیثی است که از علی بن موسی الرضا(علیه السلام) به هنگام ورودش به نیشابور نقل شده و عده کثیری آن را نوشته‌اند. سلسلة الذهب به معنی زنجیرۀ طلا است. کلام «لا إلهَ إلّا اللّهُ یعنی هیچ معبودی بجز الله نیست» دژ و حصار من (خدا) است پس هر کس به دژ و حصار من داخل شود از عذاب من امنیت خواهد یافت، و این شروطی دارد و من (علی بن موسی الرّضا) یکی از آن شروط هستم.
وی بیان کرد: این حدیث مضمون توحیدی دارد و سرمایه‌گذاری روی این حدیث و یافتن نقاط مشترک بین شیعه و سنی می‌تواند به ما کمک کند و حب اهل بیت(علیهم السلام) را بالا ببرد. همچنین این حدیث اشتراک را در حد ولایت و اطاعت مشروط کرده و از احادیث ناب مطرح شده است.