یکی از راههای شناخت زندگی گذشتگان و چگونگی تغییر و تحول تاریخیزبان، شناخت آثار مکتوب آنان است و احیای این آثار بر پایهاصول نقد وتصحیح متون، این شناخت را میسر میسازد. مؤلّف در این اثر مراحلنسخهشناسی و شیوههای تصحیح نسخههای خطی فارسی را مورد توجّه قرارداده و به نکات و مباحث نسخهشناسی از قبیل تاریخ، ادوار و شبکهها، آدابنسخه نویسی و کتابت، چگونگی تصرفات عمدی، ذوقی و سهوآمیز کاتبان ونیز راههای نسخهیابی و نسخه جویی، تاریخ اسلوب نگارش و ادوار رسم الخطنیز پرداخته است.