مؤلّف در این اثر تلاش کرده اشعاری را که در زمینههای اخلاقی و اجتماعیسروده شده و حاوی پیام واندرز است به ترتیب زمان سرایش نقل کند واز اینطریق سیر اندیشههای اخلاقی را در ادب فارسی تا حدّی نشان دهد. برخی ازمضامین اخلاقی این اشعار عبارت است از: خداشناسی، آزادگی، آموزش، آرزو،اسراف، بدگویی، پند زمانه، تندرستی، تعصب، تجربه، تواضع، خوی نیک،خودبینی، راستی، دوستی و سعی و عمل.