در رهگذر پُردانه و دام بندگی و بی کران دریای پر خیزاب زندگی، آدمی را خضر ره و نوحی کشتیبان باید که به نادانی، هر دانه رهزن او نشود و هر دام به پایش نپیچد و غم سیل و طوفان نخورد. پیشوایان دین، این امامان مبین، پیران و خضران ره اند و کشتی بانانی که چون بر کشتی شان نشینیم، نوح وار ما را به ساحل سلامت رسانند. آنان از سخنان سراسر نور خویش، دُر و گهر هایی تابناک پرورده اند و سفته اند و دمادم به دامان ما ریخته اند. امید که در راه بندگی و زندگی بی چراغ نمانیم و در راه، نه در چاه، بمانیم. کتاب در دست، گزیده ای است از زیباترین گهر گویه های هشتمین کشتیبان دریای معرفت که به دامان شما ریخته شده.