امامت از نگاه شیعیان اهلبیت، لطفی است از سوی خدای تعالی و فیض رحمتی است از او بر بندگانش که کژی هایشان را راست و به راه استوار رهنمون شان می کند. امامت مفهوم فرهنگی فروزان و آگاهیبخشی است که اسلام را با تمامی ارزشها و زیرساختهایش جلوه میدهد و عنصری است مهم برای برپایی جامعهای برتر که تمامی عوامل خیزش و پیشرفت در آن فراهم باشد. کتاب پیشرو از اهمیت و ویژگیهای امام (ع)و طرحها و برنامههای اصلاحی او سخن میگوید و این پرسش را پیش میکشد که امامت به نص است یا انتخاب؟ و در فرجام بدون پشتگیری و جانبداری، پیامدهای ناگوار گرداندن خلافت از اهلبیت(ع) را عرضه میدارد.