صحیفۀ سجادیه شامل نیایش های حضرت سجاد (ع) است که به شیوایی و بلاغت تمام به نگارش درآمده است . آن امام بزرگوار، ضمن نیایش ها و نجواهای خود با خداوند، رفتار ظالمانه و غیر انسانی حاکمان ستم پیشه را آشکار کرد و به این طریق، بخشی از رسالت خود را به انجام رسانید. این اثر شریف، علاوه بر مناجات، در برگیرندۀ بسیاری از علوم و معارف اسلامی و مباحث فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ا حکام شرعی است. از این‌رو، برخی از علمای اسلامی در قرن های متأخر به شرح و ترجمۀ آن پرداخته و هر یک به فراخور توانایی علمی خود به دریافت حقایقی از آن نایل شده اند. نویسندگان این تألیف نیز، کوشیده اند با بهره گیری از نثری ساده و روان، به توضیح و تحلیل جلوه های اخلاقی صحیفۀ سجادیه بپردازند.