زیباییشناسی، دانشی است که به تحلیل مؤلّفههای زیبایی در آثار ادبی و چگونگی بازتاب آن در روح انسان میپردازد و با تمرکز بر متنهای اصیل ارزش واقعی آنها را بازمیشناساند. در این میان قرآن کریم که معجزۀ جاویدان پیامبر اسلام شمرده میشود، با ممتاز بودن جنبههای بلاغی خویش، همواره مورد توجه اهل فن بوده است. تکرار به عنوان یکی از جنبههای بلاغی و مؤلفههای زیباییشناختی، اگرچه اغلب با بیمهری روبهرو بوده؛ لکن تفوّق و ارج خویش را در کتاب آسمانی به ما مینمایاند. این پژوهش با ارائه دادن تعریفی صحیح از اسلوب تکرار، و شناساندن گونههای اصیل و واقعی آن، به تحلیل زیباییشناختی کارکرد این فن در آیات الهی میپردازد و تازگی و تمایز بهرهگیری خداوند از فنّ تکرار را نسبت به دیگر متنها ثابت میکند.