منظومۀ طریق النجات یکی از بهترین منظومه های ادبیات دینی است که خیالی آن را به سال 1267ق. در 2617 بیت سروده است. وی با ذوقی سرشار، این منظومه را با نعتیه و تحمیدیه ای بسیار زیبا آغاز کرده و به دنبال آن با اشاره های تلمیحی فراوان، داستان هایی از کرامات حضرات ائمه معصومین (ع) را به نظم کشیده است. از بی نظیرترین و جاندارترین قسمت های این منظومه، به تصویر کشیدن واقعه عاشورا با ذکر جزئیات آن است.