بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى بر آن شد تا با دوباره کاوى ترجمۀ نهج البلاغه و در راستاى گزاردن مسئوليت خويش در راستۀ توقّعات انديشهپروران جامعه نسبت به برونداد نصوص معتبر و امّهات کتب شیعی، به ترجمه اى نو از شيوۀ شيوايىِ على بن ابیطالب(ع) بپردازد، و اين چنين فرصت يافت تا با سنجش ترجمه هاى موجود هم از زحمات روى برناتافتنى مترجمان آن آگاهى يابد هم به ضرورت ترجمه اى تازه رسد تا مگر بدين سان با نهادن اين ترجمه در کنار ديگر برگردان هاى اين نصّ شريف، در بهدست دادن مفهومى _ حتى الإمکان _ درست تر، در برداشتن اين گام بلند سهيم گردد.