ملا نوروز على بن محمد باقر فاضل بسطامى (1237- 1309 ق.)، عالم امامى، فقيه، محدث و واعظ. وی در سال 1237 هجری در بسطام به دنيا آمد. در كودكى به مشهد مهاجرت كرد و در خدمت علماى بزرگ آن زمان همچون ملا شمسالدّین بن جمال الدّین بهبهانی (وف 1248 ق.)، سيد محمد بن ميرزا معصوم قصير رضوى (وف 1255 ق.)، حاج میرزاحسن بن ميرزا معصوم رضوى (وف 1278 ق.)، حاج میرزا عسکری (1211- 1280 ق.)، و برخی دیگر از بزرگان و مشاهیر علمای مشهد به تحصيل فقه و اصول پرداخت تا به درجات بالایى از فضل و كمال رسيد. فاضل بسطامی به مدت پنجاه سال در مدرسه علمیه نواب به تدریس و تعلیم معارف، علوم اسلامی و قرآنی پرداخت. وی پس از سالها تلاش، مجاهدت و ایجاد آثار خیر و پر برکت علمی و وقفیاتی که از خود به جا گذاشت، در سال 1309 هجری در مشهد درگذشت و در گورستان قتلگاه(باغ رضوان) به خاک سپرده شد. از آثار وی است: «فردوس التواریخ»، در تاریخ طوس و علمای مشهد؛ «التحفة الحسينية»، در بيان حالات حضرت سيد الشهداء (ع) و اهل بيت او، در دو مجلد؛ «التحفة الرضوية»، در ذكر حالات و معجزات حضرت ثامن الائمه (ع)؛ « الوجیزة في مصائب المعصومين(ع)»؛ «سرور العارفين»، در احوال مختار؛ «نجاة الخافقين فى ثواب زيارةالحسين (ع)»؛ «الوسائل الحسینیه لطی العاولم البرزخیّه »؛كتاب «ذخيرةالمعاد»، در اخلاق و موعظه و ارشاد؛ « امواج البُکاء»؛ كتاب «سراج المتهجدين»، منتخبى از «تحفةالابرار» شيخ حسين اصفهانى؛ «سفینة النجاة»؛ كتاب «لؤلؤة البحرين فى ذكر مناقب الحسين (ع)».