نیایش نوعی تفکر است که انسان را به مبدأ هستی متصل می‌کند. نیایش پیوند فکری و عاطفی فرد با پروردگار جهان و پرواز روح انسان به سوی خدا، یا پرستش عاشقانۀ کانون غیرمادی جهان است. نیایش یادآور این نکته است که هرچند بشر پایبند زمین است، اما دل در آسمان دارد. عالی‌ترین نمونۀ این‌گونه نیایش را در کلام نورانی ائمۀ معصومین(ع)، به ویژه ادعیۀ حضرت رضا(ع) می‌توان یافت. این نوشتار می‌کوشد تا با انتخاب برخی از عبارات دعا و با نگاهی علمی _ روان‌شناختی به تبیین ادعیۀ صحیفۀ رضویه در ارتقای بهداشت روانی بپردازد.