حفاظت از محیط‌زیست، بخشی از ذهنیت جامعۀ نوآیین جهانی را به خود اختصاص داده است و تخریب غیرقابل جبران منابع حیاتی زمین و آلودگی زیست‌محیطی، یکی از عمده‌ترین نگرانی‌های متفکران و کارشناسان است. نویسندۀ این اثر بر آن است چنانچه تدبیر و قانون‌مندی‌های لازم برای مدیریت خردمندانه در این باره اتخاذ نشود؛ نسل‌های آینده در سراسر جهان با بحران‌های هولناک‌تری از جمله آلودگی آب، خاک، هوا، اسیدی شدن آب‌های شیرین، نابودی مراتع و کاهش زمین‌های کشاورزی، شیوع بیماری‌های روانی و ناشناخته و افزایش جرم روبه‌رو خواهند شد. مؤلف این کتاب، با تحقیق در منابع و متون اسلامی و فقه شیعه به این نتیجه رسیده است که اصول و قواعدی وجود دارد که با اجرای درست آن‌ها، می‌توان محیط‌زیست سالمی داشت. از این دیدگاه، بررسی آموزه‌های دینی و عرضۀ راهکارهای اخلاقی، فقهی و حقوقی، انگیزه و هدف این پژوهش بوده است.