دین مبین اسلام، گونهگونی، تکثّر دینی و اختلاف را یکی از سنتهای خداوند در آفرینش میداند. خداوند بشر را بر پایه تنوع و اختلاف و تفاوت آفریده است، اما در عین حال میخواهد که همۀ ادیان و شرایع بر محورهای توحید و ایمان به غیب و عمل صالح گرد آیند و تنوع و اختلاف خود را ضابطهمند کنند. کتاب پیش رو با این رویکرد و با تأکید بر جنبه آشتیجویی و برابری و عدالت در اسلام به نگارش درآمده و کوشیده است در موضوعهای مربوط به پیروان ادیان آسمانی در سرزمین اندلس کاوشی نو را سامان دهد. اینگونه پژوهشها میتواند در ایجاد فضای فکری سالم و تساهل و دوستی میان پیروان آیینهای گوناگون در جهان اسلام و نیز پیوند فرهنگی در کشورهای اسلامی نقشی کارساز داشته باشد.