هستۀ اصلی جامعۀ بشری خانواده است و ثبات و پایداری اجتماعات بر خانواده استوار است. خانواده نخستین آموزشگاه انسانها به شمار می رود و نسل انسانی در سایۀ پر مهر پدر و آغوش‌گرم مادر چگونه بودن و چگونه زیستن را می‌آموزند، و با همی و همگرایی را در زندگی‌خانوادگی تجربه می‌كنند، و مهارتهای لازم را برای زندگی با دیگران و در جامعه به دست می‌آورند. خانواده بستر مناسب تكامل فردی و اجتماعی و راه بسامانی و خوشبختی است، و رشد ایمان و عقیده و عروج به سوی خدا در خانواده ممكن می‌شود
